به خاطر تو خورشید را قاب می کنم و بر دیوار دلم می زنم

به خاطر تو اقیانوس ها را در فنجانی نقره گون جای می دهم

به خاطر تو کلماتم را به باغهای بهشت پیوند می زنم

به خاطر تو دستهایم را آیینه می کنم و بر طاقچه یادت می گذارم

به خاطر تو می توان از جاده های برگ پوش و آسمانهای دور دست چشم پوشید

به خاطر تو می توان شعله تلخ جهنم را

چون نهری گوارا نوشید

به خاطر تو می توان به ستاره ها محل نگذاشت

به خاطر روی زیبای تو بود

که نگاهم به روی هیچ کس خیره نماند

به خاطر دستان پر مهر و گرم تو بود

که دست هیچ کس را در هم نفشردم

به خاطر حرفهای عاشقانه تو بود

که حرفهای هیچ کس را باور نداشتم

به خاطر دل پاک تو بود

که پاکی باران را درک نکردم

به خاطر عشق بی ریای تو بود

که عشق هیچ کس را بی ریا ندانستم

به خاطر صدای دلنشین تو بود

که حتی صدای هزار نی روی دلم ننشست

عزیزم...

عشق را در تو  ، تو را در دل ، دل را در موقع تپیدن 

وتپیدن را به خاطر تو دوست دارم

من غم را در سکوت ، سکوت را در شب ، شب را در بستر

وبستر را برای اندیشیدن به خاطر تو دوست دارم

من بهار را به خاطر شکوفه هایش

زندگی را به خاطر زیبایی اش و زیباییش را

 به خاطر تو دوست دارم

آموخته ام که خداعشق است

وعشق تنهاخداست

آموخته ام که وقتی ناامیدمی شوم

خداباتمام عظمتش

 عاشقانه انتظارمی کشد دوباره به رحمت او امیدوارشوم

آموخته ام اگرتاکنون به آنچه خواستم نرسیدم

خدابرایم بهترش رادرنظرگرفته

آموخته ام که زندگی دشواراست

ولی من ازاوسخت ترم...

وقتی که دیگرنبودمن به بودنش نیازمندشدم وقتی که دیگر رفت من درانتظارآمدنش نشستم وقتی که دیگرنمیتوانست مرادوست بدارد من اورادوسداشتم وقتی که اوتمام کرد من شروع کردم وقتی اوتمام شدمن

آغازشدم وچه سخت است تنهامتولدشدن مثل تنهازندگی کردن مثل تنهامردن

ای عزیزمن.بی توچه سخت است که من جزکلمات چاره دیگری نداشته باشم.هرچندعزیزی چون تورادارم وغمی ندارم پس باتوبودن رابانگار وچهره ات بهم آمیخته وبه توازتومینویسم باتومن همه رنگ های این سرزمین راآشنامیبینم باتوآهوان این صحرا کودکان هم بازی منند/باتوکوهها هامیان وفادارخاندان منندباتومن بابهارمی رویم                                                                     

رندگی یعنی چکیدن همچون از گرمی عشق

زندگی یعنی لطافت گم شدن در معنی عشق

زندگی یعنی دویدن بی امان در وادی عشق

رفتن واخر رسیدن به در وادی عشق

یادمان باشد امروز خطایی نکنیم
گرکه درخود شکستیم صدایی نکنیم

پرپروانه شکستن هنر انسان نیست
گرکه شکستیم زغفلت من ومایی نکنیم
یادمان باشد اگه شاخه گلی را چیدیم
وقت پرپرشدنش سازونوایی نکنیم
یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق زهر بی سر و پایی نکنیم